İstanbul'a açılıyorum bir garip düşten.
Sularında şarkılar susmuş.
Ablam kıyılarında o mevsime inanmış,
İstanbul'a uyanıyorum, kalbimde bir çocuk yorulmuş.
Sabahların ismini ciltlerde arar babam.
Yolculuklar içinde bir hayat kaybolmuş,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
