Benim kalbim, alevimin diyarı,
Dağlar toza büründü,susuz kaldı
Ağlamaktan gözümde yaş kalmadı,
Hasretinden ey ya resulelllah.
Nerde! Nerde dedim bülbüle, yandı,
Gülü işaret etti feryat etti,
Bedeni titredi sesi titredi,
O an seni andı ya resulellah.
Meğer o benden daha da çok sevmiş,
İnan kıskandım ya resulellah.
Öterim susmam hiç bir vakit demiş.
Ben kimmişim ki seviyorum, eyvah
Koku yayan gülizara bakarken,
Acep gönlüm bülbül gibi öter mi?
Bu diyar-ı zulümatta ağlarken,
Gözlerim yaş yerine kan döker mi?
Yeter olsun ey dünya-yı bifayda,
Mazlumane inliyorum ne fayda!
Hani o mal u mulkündeki sefa?
Diyen biçareyi aldım nazara....
Evet mazlumane inlemek güzel.
Zalimane havlayana nar bedel.
İlahi! Müminim ölümden evvel.
İmanla al canımı gelse ecel.
O biçare kim bilir belki biziz...
Tövbe edelim o Allah (cc) çok aziz...
Hem rızası pür güzeldir pür leziz...
Kazansak zaferi ağlar nefsimiz...
Seymen derki aşkım ile inlesem...
Duyar feryadımı tüm cins u alem.
Eğer her dem bübül gibi ötersem,
Kim okur? Kim yazar? Kim tutar kalem! ?
Kayıt Tarihi : 16.3.2012 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)