Kalbim acıyor Şiiri - Leylaa Ecrin

KALBİM ACIYOR ŞİİR

Geceler boyu düşündüm seni,
Bir iz, bir ses, bir nefes gibi.
Kendimden geçtim,
Kendime gelemedim.
Aynaya baktım, gözlerimde sen vardın,
Ama yüzümde ben yoktum artık.
Bir gün geçer dedim,
Bir gün diner bu sızı…
Ama her sabah, daha bir eksik doğuyorum.
Yarımı değil,
Tamamımı alıp gittin sen.
Ben şimdi neyle tamamlanırım, bilmiyorum.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Kalbim parçalanmadı sadece,
Sessizce dağıldı her biri.
Bir dost, bir dua, bir söz bile
Toplayamadı kırıklarımı.
Gideceksen git artık,
Ama geride kalanı da götür.
Bırakma içimde seni
Kalırsan da susma artık.
Ya sev ya da yok ol bende,
Bu ‘arada’ yanıyor her yerim.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ne gözüm kaldı görmeye seni,
Ne dilim var seni anmaya.
Ama kalbim,
Kalbim hâlâ seninle konuşuyor geceleri.
O yüzden,
O yüzden bu kadar acı çekiyor.
Sana dair ne varsa içimde,
Ne siliniyor, ne de soluyor.
Zaman, her şeyi unutturur dediler,
Oysa zaman sadece içimi susturuyor.
Unutmuyorum.
Unutamıyorum.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Bir gülüşün geliyor aklıma,
Bir de ardından gelen sessizlik…
En çok da o sessizlik acıtıyor beni.
Çünkü içinde sen varsın,
Ama benden uzaktasın.
Gecelerden medet umuyorum,
Belki uyursam geçer diyorum,
Ama uykular da artık suskun,
Rüyalarım bile küs bana.
Sen yokken hiçbir yer gerçek değil,
Sen varken bile
Ben kendim değilim.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Yarım kalmış cümlelerim var sana,
Söyleyemediklerim,
Sustum çünkü korktum,
Sustum çünkü sevdim.
Ama aşk bu kadar acıtmalı mıydı?
Seven, neden böyle paramparça olur?
Yüzüne bakamadan sevdiğim,
Sesine doyamadan sustuğum…
Bil ki ben bu acıya alışmadım hâlâ,
Bil ki sen gittiğinden beri
Ben kendimden gidiyorum yavaş yavaş.