Kalbim Şiiri - Muharrem Abut

Sen yanımdayken dünyada kötü bir şey olduğunu yada olacağını hiç aklıma getirmiyorum.
Sen yanımdayken dünyada değil, cennette yaşıyormuşum hissine kapılıyorum.
Sen yanımdayken olumsuz hiçbir sesi duymuyor kulaklarım.
Sen yanımdayken senden başka bir şeyi görmüyor gözüm, senden başka bir şeye bakmak zamana ihanet etmek gibi saçma, suyu tersine akıtmaya çalışmak gibi beyhude ve anlamsız bir eylemden başka bir şey ifade etmiyor.
Sen yanımdayken senin sesine kulak kesilmek en çok sevdiğim müziği dinlemekten bile güzel geliyor.
Hani bazan sen konuşurken gözlerin buğulanıyor ya, o gözünden aktı akacak damlaları içersem sanki ab-ı hayatı içmiş olacakmışım ve bir daha hastalık semtime uğramayacakmış düşüncesine gark oluyorum.
Sen yanımdayken o buğulanmış gözlerinin içine baktığımda cennetin ırmakları sanki senin gözlerinden doğacakmış ve ben ona ne kadar çok yakın olursam o cennetin ırmaklarında o kadar çok yıkanmış, aklanmış, paklanmış ve kana kana içmiş olduğum için bir daha hiç susamayacakmışım zannediyorum.
Sana yakın olduğumda sanki bütün denizlerin mavileri balkonumun altında dalgalanıyormuş, sanki yıldızlar her gece mehtaba çıkıp bu cümbüşü aydınlık bir seyire hazırlıyormuş ve ay yakamozlar düşürmek için senin benim yanımda olmanı bekliyormuş duygusu beni benden alıyor.
Çünkü sevdiğim, sen gönlümün sahillerine vuran en melodik dalga, gecemi huzura ve gündüze erdiren en parlak yıldız ve o yıldızların yakamozları hatırına selama durduğu en güzel aysın bende.
Sen ne güzel bir varlıksın ve ne kadar iyi ki de bende varsın; bende canda can, gönlümde yar, dertlerime dermansın.
Sen eşi menendi bulunmaz en hakiki Hint kumaşısın.
Çünkü sen cihanda görülmemiş, adı hiç duyulmamış ama benden sonra adını kuşlara, çiçeklere ezberleteceğim en muhteşem varlık, en nadide aşk hikayesi ve sen benim içimde ritmi adının harfleri olan kalbimsin...