Kalbi vardı desinler Şiiri - Edibe Toğaç

Benden için, varsın yazdı yazdı öldü desinler
Olsun yazarak can vermekte güzel
Ne aşka attı kendini ne telaşa kattı kalbini
Sevemedi belki ama kalbi vardı desinler

Mutluluktu istediği oysaki hayattan
Bir karınca ölümüne bile ağlamıştı desinler
Yufka yüreği vardı bu onu korkak yapardı
Belki incindi ama incitmedi desinler

Günün doğumuyla güler bitişiyle surat eder
Gecenin ıssızlığında ise ruhuyla dans eder
Olmadık hayallerle dünyasına renk eker
Belki siyah beyazdı ama rengi vardı desinler

Ruhu acıya katlanamaz kelebek kadarda hassas
Aşka izin vermediyse önyargısı bu yüzden
Kalbi taştan gibiydi oysaki dostun bir selamıyla erirdi
Belki aşık olamadı ama dostluğa değer verdi desinler

Bir faniydim sadece geldim ve geçtim işte
Belki fırtına değildim ama estim ve gittim işte

Şiir-Edibe Toğaç

Ölüm nereden ve ne zaman geleceği belli olmayan tek gerçektir...
Şuan yaşayan ama günün birinde bu dünyayı terk edecek olan ruhuma...