Kalbi temaşamda o halin!

Biliyorum ki habersizsin
Zarifliğin enginliğinde nazar eden dilbersin
Kalbi naifliğinle sukut için sancılar çekerek serinlersin

Lakin hiç deva olamıyorum
Sessizliğin refakatiyle haline ram oluyorum
Çaresiz niyaza sarılıyorum ve senin için hayır diliyorum

Hak ne güzelde halk etmiş
Kendi nurundan nefes vermiş şekillendirmiş
Aşk için taltif ederek, kalbi inkişaf için nasibi hasretmiş

Bilmek erişmek için kifayetsiz
Akıl kalple meşveret etmedikçe istikametsiz
Ruhun kendi serencamında irade için sessiz ve nefessiz

Gönül bu umman dahi yetersiz
Kanaat kim için kefilsiz ve edepsizlikte eşsiz
Serkeşlik muhakkak ki bir seviyesizlik ve ahenk ülfetsiz

Seninle anlamlı hasrete de açım
Kalbimde feveran eden sızılar için davacıyım
Lakin ne hancıyım ve ne de edepsiz bir nefese muhtacım

Ne kadar anlam yükledin bilsen
Ruhumda vuku bulan sancılar için ilaç versen
Kalbimi edebinle mücehhez ederek öteler için aşk desen

Geldim ki o zaman için gidiyorum
Aşkı haki katlar için hamiyetini umut ediyorum
Söz etmiyorum ve nefesin azizliğine hürmetle eğiliyorum

Neden senin o nefesini diliyorum
Duan için serinleyerek vücut bulmak istiyorum
O kalbinde zerrede olsa dem bulmayı hasretle bekliyorum

Bak hiç hissettirmeden aşkı andım
Kalbi fakirliğimde kuraklıktan yoktur hiç farkım
Fakat umut iklimimde kalbi niyazım filizlenmekti muradım

Yeter ki sana bir helal gelmesin
Kem gözler seni nafile yere aczi yete yöneltmesin
Kul membaında ve ihsan sağanağında solgunluk vermesin