Kalbi Şiiri - Fulya Aras Koca

KALBİ

Günlerden on ağustos
Vakit gece yarısı

Ne bir nefes
ne kalp atışı.
Zamanda uçuşan,
sade yaprak hışırtısı

Uğurlayınca gönül kuşlarımı,
yabancı kaldığım kendi canım.

Alıştığım duvarlar şimdi bana dilhun.

Tik tak.
Tik tak.

Devran değişimi göz kırpış arası

Geride zaman,
geride tanış.

Yüzler, çocuklar uzak bir şarkı

Tüm renkler,
ve dahi sesler…

Tahayyülü yok.

Özlem düşünce,
varlık,
koskoca bir yok oluş.

El yordamıyla arasam da,
asılı kalmış gün,
mavi saat,
pus ardı.

Sönmüş,
postacı kapıyı çalmadan, ışık.

Siz de duydunuz mu?

Zümrüdü anka yeşili solmuş.
Bin yıllık kanadı, kırık.

Açma gözlerini öyle Pollyanna
“Gerçeğin mayası gözle görülmez”.

İçimde bir acı,
sanırsın ki tüm yetimler avaz avaz çığlık.

Yalan, inanma!
Yok hiç bir masalın gerçek yanı.

Fasulye sırığı ile uzanmak mümkün mü sanırsın?

Yedi kat yukarı
Yedi kat aşağı

Tüm anılar
şimdi efsunkar bir acı.
Yıkım kapıda
Sur üflenmiş.

Vaveyla!

Ah gönlüm ne ara durdun sen kıyama?

……

Perdede kıpırtı.
Miskin kedi ayaklandı.
Cam önü sardunyama
gece bir damla çiğ bıraktı.

-Uyu!
annemdi sağ yanımda duran
Dudakları müşfik,
dokunuyor belli belirsiz yanağıma.
Uçuşan etek uçları, karışıyor saçımın dalgasına.
Bir esinti ki
sıcacık,
sanırsın İskenderiye kıyısı.
Yayılıyor kalbime miski amber kokusu

-Uyu
Endişelenme artık.
Sen benim kızımsın.
Nice badireler atlattın
Hele sen şimdi uyu.
Uyu ki gün aysın.

Yoksa bilmez misin,
her kuzgunun ağrısı
ana bağrına sızı

Her şey iyi olacak.
Endişelenme artık.
Senin de canına yazık.
Hem gözeten var onları unutma sakın.
Umudun olsun, inancın.

Gülüş daim yüzüne yayılsın.

Bir kısa
bir derin iç çekiş ardı sıra
“Annemmm” deyişim karışıyor
sevgi bir damla yaş olup
kayarken ben uykuya.

Söz düşüyor ana

-Emanettir gülüşün bana,
tevekküllü olucam ve dahi en karanlık anda.
Ağlayacak olsam da iki dakika
Görünce anla ki
hemen ardından gamzelenişim,
gül kokun sevdasına.

Velhasıl-ı kelam
Ninnileyip tüm kuzular hatrına,
gönül ağrımı sıvayıp bin bir duayla,
bir kere daha ışığını bıraktı,
annem giderken bana.

….

Aralandı bulutlar.

Kızım iki buçuk yaşında,
oğlumu almışım kucağıma.
Başlarından okşuyor,
kanamıyor kokluyorum usulca.

Tuğba ağacı yaprakları şimdi lal.

İyi olucaklar biliyorum
Rabbimin izniyle inşallah.