siyah, beyaz iki fare
ömrün dallarını kemirmiş
zaman suyu bir ‘el-veda’ya dökülmüş
gülücükler, gözyaşına karışmış
rüzgar, ölü baharların yapraklarını savurmuş
bir musalla taşında
beyazlar içinde
gün de bilmem kaç kere
aynı film tekrar tekrar oynanmış
kimin umurunda
kimin umurunda
aşkın kalesi istilaya uğramış
sur yıkılmış, taht devrilmiş
kalp Rabbini kaybetmiş
insan meğer yaşarken ölürmüş
kimin umurunda…
14.10.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.10.2009 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!