Kalben bir yolculuk Şiiri - Tuba Gürdere

Makale

Bu dünyada hakiki bir düşünceye varanlarla gerçek bir yol katedilir.
O noktada yol yoktur, hakikat ile buluşmak vardır. Çünkü hakikat, tüm yolları aşan tek menzildir.
Bir hakikat, bir düşünceye duruyorsa eğer; dönen dünyada ve süregelen yollarda sadece düşüncenin hakiki başlangıcında yol alır insan.
Bir insanı hakikat takip ediyorsa, attığı adımda boş değildir insanın.
Çünkü hakikatin takip ettiği şey ancak başka bir hakikattir.
Herşey bir hakikate varır, insan ise düşüncesi ve kalbi kadar aslıdır kendi hakikatinin.
Ayrı yollarda olsakta, aynı yolda olabilmektir aslolan.
Hakikat, gözün gördüğü değil, idrakın sizi bir gerçeklikte gözettiği ve gözönünde tuttuğu şeydir.
Hakikatin olmadığı yerde, hakikatsiz olan pek çok şey vardır. Hakikatin olduğu yerde ise, Hak, hakkaniyet ve haklılık vardır.
Yaşamda nerelerden geçtiğiniz değil, geçtiğiniz her bir aşamada mutlak siz olan kendinizden geçmediğiniz,
düşüncenize durduğunuz ve kendinizi kalben onayladığınız yerden mutlak bir yol alırsınız.
Düşüncelerinizi ne kadar es geçerseniz o kadar kendinizde gerilemeye başlarsınız.
Oysa bir adım atmadan önce yaşama, size engel olan iç bilincinizi hareket ettirmelisiniz.
O noktada hepimiz duruyoruz farkında olmadan.
Oysa duraksamak herşey içindir de , hiç durmadan kendine yol almak, kendin olmak ve kendini aşmak bir iç benliktir.
Buyuzden yaşam yoluyla, iç yönümüz daima kesişir. Unutmayın; Zirvede orada, dönemeç, sapaklar,çıkmazlar ve menzilde.
Adımlarınız öyle olmalı ki; siz henüz yola çıkmadan, düşünceniz de sizi kendinize iletiyor olsun.
Ne mutlu kendine her yol alışta, kendini kalben bir yolculukta bulabilenlere.
İşte o zaman insanın yolu zaman, düşüncesi mekan, vardığı ise kalbidir.
Unutmayın; hayata ilk adımınız büyükse, daima ufkunuzda büyük olur.

Herşey tezatlığı ile bilinir. Durağan şeylerin dibinden akar hep dur duraksız kendi yoluna akan sular.
Durulmadan,arınmadan hakikat çıkar mı hiç ortaya? Birşey öz yurdunda hayat bulur.
Herşey kendi aslına aittir. Herşeyin parçası kendi parçasına dahildir. Hakikat, hakikati kuşanır.
Hakikatsiz olan, hakiki olmayanı çevreler. Gerçeklik gerçekliğe bürünür, aksi aksini cezbeder.
Bildiğin içindir bildiğin tüm hakikat ve bilmediğin herşeyin içindedir başka bir hakikat.
Aydınlık, aydınlığı kuşanır, karanlık karanlığı. Sevgi sevgiyi bilir, nefret nefreti.
Herşey kendini bildiği şeyden ibarettir ve herşey hakikatte neyse içte de odur.
Olağan şey, hakikatin aslı değildir herzaman.
Bazen hakikatin olağan dışı bir hakikati de vardır.
Unutmayın; Düşünceleriniz hakikate durduğunda, yaşamın nasıl ilerleyeceğinin bir önemi yoktur.
Çünkü hakikatte herşey, kendi hakikatine varır.
Bazen uzak kaldığınız herşey, kendinize yakınlığınızı bir kez daha arttırır.
Hangi yol, zamansızlıkta yoldur ki zaten?
Yürüyüp gidende var, gitmeyip yol alanda.
Marifet, yolun kalbe yol olmasıdır. Asıl menzilde odur zaten.
İnançla bir yola çıkanlar, yolun yapısıyla, yönüyle değil; inancının yapısıyla daima bir yön bulurlar yollarına.
Unutmayın; yaşamda birleşen yollar, çıkmazlar olduğu kadar kesişen ayrı yönlerde vardır.
Oysa sizi kalpten tanıyanlar, hiçbir çıkar yol olmaksızın size sınırsız bir yön katanlardır daima.
İşte o zaman bir hakikate durup, yürekten yol almak kendi hakikatinizin de yolu olur.
Kalbin istikametini bilene yollar bile ikamet olur.
Nitekim bu yollar ki ayak izleriyle dolu. İnsanın kendi gölgesi bile kendini izlerken,
insanın kendini yürekten izlemesi kadar değerli bir yol yoktur.
Önemli olan, düşünce ötesi bir hakikatte var olabilmektir.
işte o zaman insan kendisinin de ötesindedir. Çünkü ;
" Hayrın tamamı sabrın ayakları altındadır. "