Sessizce süzülen gözyaşım,
Dökül yanaklarımdan kimse görmesin.
Bir damlan gönlümden kopan derya...
Sükuta bürün ki sırrını kimse bilmesin.
Ağlamak rahmetten imiş,sevgiden imiş...
Dökül ey gözyaşım dökül!
Gafletteki gözleri yaşla boğarım diye korkma.
Dökül ki,temizlensin bu gönül.Dökül ki,gözlerim gaflet uykusundan uyansın.
Kurumuş,sarı yaprakların arasında kalan aciz gönlüm.
Dökülen gözyaşlarıyla yeşereceksin,biliyorum.
Aç kapılarını sonsuzluk güneşine,gözyaşlarıma...
Seher vakti doysun gözler yaşlara.
Ey! Gözyaşı,yanaklarımdan süzülen bir damlan,koca bir derya olsun gönlümde.
Rahmetle,sevgiyle boğulsun gönlüm secdede...
Seher yeli götürsün gönlümü,sonsuz kainatın Rabb'ine...
Kayıt Tarihi : 1.6.2013 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!