Kalb-i Akıl Şiiri - Celalettin Yünel

Bir sevda çorak tarlada filizlenmezmiş,
Susuz başak vermezmiş,
Akıl ve gönül kabul edermiş,
Akıl söyler gönül söyleyemezmiş…

Akıl yanar beyin erir sevda ateşinde,
İliğine kadar işler günden güne,
Bulunmaz bu derde sevilenden başka çare,
Akıl bilir gönül çaresizleşirmiş…

Göğü paylaştıkça onunla sadece,
Bu bile yetermiş sevene,
Sevdiği bilmese de,
Akıla yeter gönle yetmezmiş…

Seven sevdiğini kaybedince,
Çok fazla direnemezmiş,
Gülü susuz bülbülü gülsüz edemezmiş,
Akıl anlar kalp anlar,
Beden çürür gidermiş…

Celâlettin YÜNEL