Kalaycı Şiiri - Turgay Ata

Meccana yaşadi bıldırda oldi
Kuşğana kalaylar geçinurdi o
Ahbun atar, bazen süt kaldururdi
Şennigin içında seçılurdi o....Turgay ata

Göyni alçağ idi mazbutti hali
Hoş sohbet biriydi tatliydi dili
Kap kacak yıkardi surardi kili
Yeri galduğunda, kuçulurdi o Temel Ata

Altı kızi ücte oğli var idi..
Dört mevsim olur'da açılurdi o.!
Goyni genış idi, evi dar idi..
Kaleyçi kırali seçılurdi o.! Kenan Ergun

Bir kaley yapardı şaşardi gören
Hatta diyarlardi rahmet o goran
Veduro olursa alırdı zoran
Bazen çiçek kimin açılırdi o.Turgay Ata

Guşhanayi gömgök eder peklardi
Yaptuguni gostarmazdi, sahlardi
Temuz olsun diya bir de kırhlardi
Mutkavaştan da çok, saçilurdi o!Temel Ata

Biz ona olurda, arap diyarduh..
Tavatir adamdı, sevar sayarduh..
Evinin ogunda, hızek kayarduh..
Zanatkardi eli, baçılurdi o.!Kenan Ergün

Fena hiştik tavatir bir adamdı
Aslında bu adam benim dedemdi
Dedem olmasa da benim atamdi
Zanarsin bir şerbet icilurdi o...Turgay Ata

Bazen çadır kurar sepet orardi
Eşşege yük vurur fena yoarardi
Kor kesarla, çamda çira yarardi.
Yorğannıh bez kimin, biçilurdi oTemel Ata

Cengera külinan kalay separdi..
Kazanın içinde horon tepardi..
Yolun ortasında yalpa yapardi..
Sağdanda soldanda geçılurdi o.!Kenan Ergün

Hepsini dağıttı ne kond ne merek
Ne cecim birakti ne sahan terek
Onun varacağı bir tek sereklek
Oraya gidince açılırdi o..Turgay Ata

Bir çay iki fırtta, bir nefes sürdi..
Derdiki mideye, dımp diya vurdi..
Oğli zeyno oni, çarmıha gerdi..
Baba adam idi, guçulurdi o.! Kenan Ergun