Her şey gitmedi.
Gidenlerin ardından
susarak kalanlar var.
Bir çiçeğin gövdesinde
kurumuş bir yaprak gibi
yine de yeşeren,
yine de büyüyen yanlarım var.
Yollar artık geri dönmüyor belki,
ama önümde açılan patikalar var,
adını bilmediğim kuşlar,
yeni sabahların ışıltısı,
ve gökyüzü...
aynı mavi ama başka bir anlamda.
Bir sandık kapandı evet,
ama ellerimde hâlâ
onu taşıyan gücün sıcaklığı duruyor.
O sandıktan çıkardığım
tek bir ses yetiyor bazen
bir günü güzelleştirmeye.
Artık geçmişe dönmüyorum,
ama geçmiş bende büyüyor.
Bir gölge gibi değil ,
bir kök gibi...
Ve ben,
yaşamaya karar verdim
kalanlarla.
Eksilerek değil,
derinleşerek.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 07:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!