Kalanların Ardından

Sarılsam Ağlasam Dizlerinde
Gökyüzü Doldursan İçime
Koynuna Süzülse Yaşlarım
Islak Nemli Kalırmı Hatıralarım
Hep Aynı Yerde
Hep Aynı Perde
Ve Garip Bir Rüzgar Var Yine O Pencerede
Ben Yağmurum
Nefesim Susar
Susarda Nefesim
Şimşek Çakar Gözlerim
Yine Sırlarımız Geçiyor Sokaklardan
Haykırıyor Yedi Düvel
Saklı Kalan Yanlarımızı
Seni Yitirmek Uğruna Düşmüşüm Ağızlara
Tükürürler Beni Her Sokak Başlarına
Yine Her Yağmur Yağdığında Akıp Gelirim Pencerenin Altına
Şimdi Yoksun O Pencerede
Ne Rüzgarlar Esti Boş Kalan Duvarına
Bense Hep O Sokak Lambasının Altında
Bekliyorum Hala….