Kalanlardan Gidenlere Şiiri - Süleyman Köse

Yine bir akşam daha başlıyor yalnız
Ve batan güneş sensiz gecelerime
bir yenisini daha eklemekte

Usul usul yağıyordu geceme sensizliğin soğuğu
Hayalinle ısıtmaktayım şimdi yüreğimi
Sen olmasanda varım biliyorum ama
Bilsen nasıl saldırıyor yokluğun varlığıma
Bu gidişinin bilmiyorum kaçıncı günü
Emin ol saymıyorum ne yarın ne bugün nede dünümü
Bazen hatırlayıp seni ağlasamda
Dönüpte kapına gene yalvarırım sanma
O kadar anlatmıştım dinlemedin sözümü
Şimdi yaşıyoruz bak gördünmü biz bu sürgünü

Artık rüzgara teslim ettim ben sessiz çığlığımı
Çığlık çığlık söylüyorum şimdi dinle sözümü
Sensizde geçermiş hayat
Anladım sonunda heyhat
Su desen yine aynı su; sensiz ekmek aynı ekmek
Bak sensiz durmadı dünya dönüyor ve de dönecek
Olsanda olmasan da bak gör kıyamete dek

Söyledim ki rüzgara alıştım yokluğuna
Nasıl yaşanırsa onsuz yaşıyorum sonuçta
Ama iyi ama kötü bende varım bu dünyada
Kendi yoksada yanımda hayali varya

Dedim ki rüzgara var git yalan söyle ona
De mutluymuş diyarlı senin yokluğunda
Bilmesin bu yüreğim hala sevdalı ona
Hücre hücre öldüğümü söyleme ama

Yıldız ararım gökyüzünde sözümüz vardır diye
Her kayan yıldızda dilek tuttum ben yine
Sana dairdi dileklerim,senindi bak bu yangın
Sense bana yıldızlar kadar uzaktın

Sensizliği sığdıramasamda içime
Sensiz sensiz yaşıyorum gördüğün gibiyim işte
Hala seni seviyorum platonik cenderemde
Dönsende dönmesende gönlüm hep sende

Ona yalan söyleyin diyorum yıldızlara
Gözlerini aramıyor artık bakıpda yıldızlara
Deyin diyarlı artık bakıyor yarınlara
Bilmesin yaşlarım benzer sellere yağmurlara

Yine sensizliğime doğmakta bak güneşim
Sensiz kan damlasada sabaha sicim sicim
Umudum yok sabahımdan gelmezsin de bilirim
Yine de belki döner deyip beklerim

Bir yol baksanda görsen gözlerim kan çanağı
Çıldıracağım tanrım bitmez ise bu sancı
Ya bana onu gönder yada al artık canı
Aşkımın bedeli cansa öderim ben bu baçı

Sen şimdi kimbilir kaçıncı uykundasın
Böyle tüketmekteyim ömrü bilmem farkındamısın
İster inan ister inanma hala rüyalardasın
Gelde yüreğim bu dünyayı tekrar cennet sansın

Bazen yılgın düştüm umutsuz kaldım
Seni beklediğim zamanlar hep sensiz kaldım
Hakka açtım ellerimi muratsız kaldım
Dilim sende aklım sende biçare kaldım

İki iklim ayrılmışız şimdi seninle
Çiçek çiçek baharlar yazlar seninle
Benim payıma kışlar hazanlar yine
Ortak paydamız ayrılık yine seninle

Sensiz sensiz üşüyorum duyuyormusun
İnancım kalmadı aşka biliyormusun
Bilmem halime bakıp da gülüyormusun
Gözlerin tapınağı gönlümün yıkıyormusun

Yok beklentim gözlerinden gönlüm tövbeli
Sen gözlerini alıpta gittin gideli
Gayrı sonsuz bir sefere çıkmalı
Bu aşkın günahını yek musalla silmeli

Bilirim pişmanlık seninde yaşadığın
İşte son bu demiştim hiç mi hesaba katmadın
Gelir bahar geçer yazlar bakarsın dönüp yarın
Bedeli pişmanlık olur elbet böyle bir ahın

Süleyman Köse
Kayıt Tarihi : 18.5.2009 10:46:00