Uzun ince yolun sonuna doğru
Yaklaştıkça beden yorulur artık.
Yorgun bedenini kuşatır ağrı
Ağrı kesiciler vurulur artık.
İlaçla uyuşur bedenin ama!
Vicdanın ağrısı ruhunda koma
Kendi hesabını sorar adama
Tamamı mahşerde sorulur artık.
Ateşten gömleği eğnine giyen
Hakkı gözetmeyip kul hakkı yiyen
Şu dünya mülküne benimdir diyen
Mülkün tahtına da kurulur artık.
Yer değiştirince taht la tabutun
Mezarına taştan koca bir sütun
Üstüne yığılan toprağın otun
Sonrasında suskun durulur artık.
Sürecin sonunda, ne var yanında?
Herşeyi yok olmuş ölmüş canın da
Durmuş oğlu kalan gider anında.
Kalanlara durmak zor olur artık
Kayıt Tarihi : 1.9.2022 22:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!