Kalanlar Şiiri - Sude Bağcı

KALANLAR
Bir rüzgar misali esip geçtin öyle
Ellerin içindeki hüznü koparıp bana bahşediyordu.
Öylesine buruk bir tebessüm misali
Hissettiremedin sende ki olan yerimi
Anlamadın hiçbir zaman bendeki yerini
Sayende duygularım gözlerimin önünde gömüldü.
Bastığın sokaklarda yürürken mezarım göründü.
Bir yığın söz ki zira hak etmeyen sen
Kar, ateş misali cehenneminde yanan ben
Aramızda esen rüzgarlarla küle dönmüş bir ben
Bulutlar benim için ağlarken,
Kalbim ızdırap içindeyken,
Sen sağ kalan hislerimdeyken,
Doğan umutlarıma gün batımı gelensin.
Senin için atan bu kalbi ruh çıkınca hissedensin.
Sen hevesle yürüdüğüm yolların,cam kırıklarısın...

Sude Bağcı