şehirler köyler boşaldı, sen giderken
bir ben kaldım kendi şehrimin gurbetinde
yağmur hiç olmadığı kadar ıslak yağdı
sensizliği taşıdı gecenin uykusuz trenleri
ayrık raylardan yıkık dökük istasyonlara
ve işgalin altındaki şehirde kurşun kokusu,
bir faili meçhule döndüm her istasyonda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta