Bakışlarını boynuma vebal diye sırlanıp
Saklı bir gökkuşağı penceresinden eleden aşkı sana çağıran
Kulaklarına eğilmiş iklim rüzgarlarıysa çağırıldığın ıslıkta sseyran olduğun
İğnesinde tığ oynatan bir kaneviçenin gülbaharısındır
Kocaman dağları sise dumana veren işitilmemiş çığlıkları kanan sessizlikle
Evsiz barksız gecelere dalan ay gibi, yarı kaçak
Yarı divanelerin delisi
Lafın uçu nihayetsize bağlanmış söylenmedik sözdedir
Sana seni seslenenen ahlardaysa birazı eflatun esmesi ziya
Birazı çırası aşka yanık ışık
Kalanı tozpembe bahar.....
Herbir yanı yangın yeri, üstü başı aşk ile sarmaşık...
Seyfi Karaca.........Mart / 2004
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 20.1.2012 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!