Ne güzellikler soldu, gittiler bir bir,
Eyvah! Toprak doymuyor, "gel" diyor kabir.
Anan baban nerede, yoldaşın hani?
Ne yoksulu var bâki, ne de ekâbir.
Dünyanın hali hazin, bazen acıklı,
Düşünsen de kavranmaz, yoruyor aklı.
Ancak ibret alınır bu gözlemlerden;
Doğum, ölüm ardında ne sırlar saklı.
Geldin de bu âleme, kalmak elde mi?
Senli veya sensiz de kalkacak gemi.
Lâkin gidenler mutlu, kalan elemli,
Belli değil kim usta, kimler acemi.
Bilinmeyen bir ufka son seferdeyiz,
Kimimiz yatak yorgan, biz seherdeyiz.
Bil ki ayrı yerlere kodlar melekler;
Umalım mahşer sonrası Kevser'deyiz.
19.01.2020
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 20.1.2020 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enver Özçağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/20/kalan-elemli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!