Kalamazmısın Şiiri - Atila Yalçınkaya

Hasretin yakıyor uzun zamandır.
Dilimde zarımda ahu amandır.
Yokluğun acısı nede yamandır.
Yanarken yüreğim gelemezmisin.

Yolunu bekledim bilmem kaç defa.
Unuttum gülmeyi kaybolmuş safa,
Benim dik duruşum işte bu vefa,
Görünce karşında gülemezmisin.

Yıkılır abide kar etmez feryat,
Gurbete geçmesin bu kısa hayat.
El kapısı cana verir mi rahat.
Yaşarken acıyı bilemezmisin.

Gurbet olur ayaklara kelepçe,
Sinem boran olur sanki Halep’çe.
Gözyaşımla sana yazsam dilekçe.
Bir mendil olup ta silemezmisin.

Gurbet uzak değil sinemde saklı.
Alırda götürür zihinle aklı
Kim sitem ederse elbette haklı.
Vebalin olsam da alamazmısın.

Yokluğunda viran yemyeşil bağlar,
Yüzüm gülse dahi İçim kan ağlar,
Hüzün olur sensiz dereler dağlar.
Virane kapımı çalamazmısın.

Hayalime vurur senli dalgalar.
Alır beni benden dertlere salar,
Sana ait her şey beni ırgalar.
Bu gece rüyama kalamazmısın.

.................DAST KALEMLERDEN........................

Yarim bu sözlerim hep vefaya say.
Kaşlar mim çekilmiş olmuş kamer ay.
Bir gün güzelleri ederlerse pay.
Yar sen gelip benim olamazmısın......Mahmut Ünsal