Ben hep gittim ve arkamdan kaçtı dediler.Ama bilmiyorlarki neden gittim ya da kaçtım?
Aslında ben hiçbir zaman gitmek istemedim.Şartlar onu gerektiriyordu ve bende o şartları yerine getirdim.
Seni çok sevdim ve içimde sana olan sevgi bazen bana istemediğim şeyleri yaptırıyordu.Biz ayrılalı sekiz yıldan fazla bir zaman oldu ve bu geçen sekiz yılda ben sana defalarca kez yeniden aşık oldum,yeniden tutuldum.Her seferinde yenildim ve yalnız kaldım.Bu yenilgilerden sonra seni her yerde görmeye dayanamıyordum ve kolay yol olan gitmeyi seçtim.
Çok iyi biliyorum kaçmak hiçbir şeyin çözümü değil ama fakat ben artık bu semte ve bu şehre sığamıyordum.Burada kalsam yok olacaktım.Herkes ve sen bu gidişlerimi kaçmak olarak yorumluyordunuz ama benim bu gidişlerimin adı kalamamaktı.
Ben ne sende ne bu semtte ne de bu şehirde kalamadım kalamam.Ben gidiyorum artık.Bu sefer hemde dönmeyeceğim.
Artık arkamdan ne söylerseniz söyleyin,ne düşünürseniz düşünün.
HOŞÇAKAL...VE SENİ BU KADAR ÇOK SEVDİĞİM İÇİN AFFET...
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta