Bir polisiye romanı gibiydi yaşamım, Sırlarla dolu, kestirilemez keder. Rus romanıydım ben, dert ve dram, Yırtık paltom, azalan votkam ile heder.
Farkına varamadım hızla akan zamanın, Bazı konuları aşamadım, susturamadım içimdeki sızıyı. Unutamadım cümleleri, sözleri , Kalbimi yaşanmışlıklardan arındıramadım
Ahmet Haşim gibi, geceyi sevdim derinde, Kendi benliğimi, çirkinliğimi karanlığa gömmek için. Kazanmak için savaştım, kendimle cebelleşerek,
Bilmezdim ki kazanırsam kaybedecektim
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta