Ayrılıklari hep sessiz bilirdim.
Ve bir çırpıda çekip giderdim,
Yalnız, ıssız, acısız..
Bu gün başkaydı.
Kalabalık ve acımasız.
Yaslanabileceğim o kadar çok omuz vardı ki,
Ve bir sürü yeni keşfettiğim duygular;
Mesela bekledikçe boğazımı yakan keskin acılar,
Hüzün ve vefa ortaklığı karmaşık hisler,
Kuruluğa asi gözler, hilekâr tebessümler,
Teker teker kopup kalbime yapışan mısralar..
Hepsi bir şiirin bir bölümüydü sanki.
Ismarlama duygulardan arınmış bir şiirdi bu
Sade, katıksız, temiz ve şairi çok; yarım bir şiir.
Adı ayrılık
Dizeleri fesleğen kokusu ile örtülmüş
Satır boşlukları bir anne özlemi ile sarılmış
Hüzne çalan sevgi ölçülü, cinas kafiyeli bir şiir.
Adı ayrılık.
Bir parça dost, bir parça abi
Bir parça amca, bir parça abla
Bir parça anne, bir parça kardeş
Ve bir parça keşifsiz bir şey konulmuş bir iksir bu şiir
Adı ayrılık.
Akşama gideceğim
Yanımda eksik, buruk bir kalp
Arkamda kocaman mutlu onlarca kalp parçası bırakarak.
Sevdiklerime emanet ediyorum onları.
Gözüm daima önde.
Az sonra gideceğim evet.
Kayıt Tarihi : 4.5.2019 05:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geyve'den ayrılırken...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!