Kalabalığını Sakla Şiiri - Kağan İşçen

karışık ağrısı rüyada bile
incelmeye çabalı
dışarda odur kırma sesli
ve son güneşli pazar istiyor...

böyle sözcükleri de kırıp kırıp saklasam kışa...
dumanlı bir bacadan sensizliğe bağırsa
yazdan kalma umudumu not etse gözlerine...

bana çocukluğundan kimseye anlatmadığın
bir rüya ayırmışsın
sesinin demini yıllarca biriktirdim
ışıkları kısık bir akşamda
ölmeden hemen önce
o sesle bir türkü söyleyeceğim kendime...

saatler tutuyorum içimde
sakini tek kendim olan bir kentin
sokaklarında ola ki rastaşırsak birgün
kalabalığını toplarım içinin
sana kimsesiz bir öğlen sarısı içiririm
öğlen sonu gibi konuşur mu dudakların
incelirim senin için
kalabalığını sakla
hiçbir yere bırakma...