Kal Sesi Bornova'nın Şiiri - Halime Yıldız

orta şiddetli bir yağmur içip fala kapadı fincanı bornova
sürüsünden ayrılıp levanten köşke konan leyleği
neye yorsam
ki giritli bir kızla bakışmasındandır üç vakit
havanın ılıklığı

kabuğunu soyup usulca bıraktım yüreğimi vadisine home-ros’un
içine yankı katılmamış mitoslar dahi aşkı ünledi
ve buğday yürekli ekmek
ve ionyalı ozan
ve şeytanderesi
alnından öpüp başına koydu nar bahçelerini

maviler alırııııım, maviler alır yeşiller satarıııııım
lale, sümbül, zambak, mor yıldız sesi bornova’nın

küçükpark’ın yalancısıyım, siz deyin tellalı
kuş sesleri topluyor şairler
ıslık veriyorlar karşılığında
bir çocuk oyunu gibi aklımı attım güneşe… istop!..

âh, fuşyanın çocukluğudur bornova
tenime şiir işlemesi bu yüzden
bu yüzden ağaçların tığ oluşu
avlulara ilmek ilmek çiçek çekişleri sık oya
bu yüzden güleç bir imlâdır bornova’da dolunay

sen şimdi masaya mavi bir iskemle ısmarla
ben iskemlede fikrine bahar katılmış bir adam düşüneyim
kulak arkası yapıp ötekileri, söyleşiriz havadan sudan
belki elimiz kiraza değer, az kardeş oluruz, çok insan

göğsüne kekik basıp silkeledi halısını yamanlar dağı
şifalı otların evcil sesleri eğilip baktı balkondan
poyraza iliştirilmiş bir amazon mu desem, bir frigyalı mı
lidyalı, persli, romalı mı
bornova demeden, sözcükleri çiçekli’de
bir güzel havalandırmalı

şimdi erguvan düşüne iliklesem kendimi
âh kal sesi bornova’nın