Küçük bir jest, kocaman bir sürpriz oldu.
Çöpte bulup eve götürdüğüm kaktüsün;
Yaşama tekrar tutunması,
Kırmızı çiçekler açması,
Onca zorluğa rağmen dimdik ayakta kalması…
Çölde yeşeren bir vaha gibi,
Umutsuzluk ortasında beliren bir umut gibi,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Emeğinize yüreğinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve harika bir şiir okudum. Kaleminiz var olsun. Selamlar
Vahşi ortamda ayakta kalabilmenin sembolüdür kaktüs çiçeklerii, dikenleri ve güzel çiçekleriyle... Yüreğine sağlık.
Tüm dostlara yürek dolusu sevgi ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta