Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Günümüzdeki yönetim biçimimiz
düşlerle değişebilir ancak bu kadar koyun varken aramızda
Tebrikler Kerem bey
Sıkıntı büyük gerçekten.
Aristokrasi gibi geldi bana..
Elzem bir durum el etek öpülmesi..
Beğeni ile okudum.
Emeğine yüreğine sağlık.
Saygılarımla
Frodo Gibi...
Tespitin çok doğru
Corporatocracy terimi de uygun olurdu:)
Neden olmasın, yazdım okuyucunun hayaline karışmam:))
Tarihe not düşme gibiydi tebrikler, kalemin daim olsun. selam ve muhabbetle..
Sıkılmadık mı bu güruhtan.
Onlar gibi olmayanlar, akıldan çıkarmaktansa, onlar gibi olanların aklına girmeli sanki ...
Ki
Kakistokrasi
Demokrasiye dönsün...
Tebrikler
Yakında inşallah:))
Şiiriniz sayfanızda güzel bir değer bulmuş.
Gönül sesinizi beğenerek okudum ve selâmladım.
Her şey gönlünüzce olsun Sn Kerem KAYAR kardeşimiz
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Şen ve Esen kalınız her daim
Abi, düzenin içinde süzülen bir insan topluluğu. Teşekkürler yorumunuz için.
Çık aklımdan! cümlesiyle gidiverdim ustanın dizelerine: Yılmaz Odabaşı'nın "Yüzünü Aradım Geçtim" şiirinden..
"öyle acı ki her şey unutmak istiyorum! kendimi bir menekşenin rengine, bir gülüşe k(atıp) unutmak! unutma düşüncesini bile unutmak!"
Başarılar güzel insan anlatımın takdire şayan..
Abi, düzenin içinde süzülen bir insan topluluğu. Teşekkürler yorumunuz için.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta