Kainata Meydan Okuyanlar? Şiiri - Cihat ...

İnsanı insan eden; elbette ki imandır!
Kim bilirse Rabbini; o, şu arzda sultandır!
Allahtan gafil olan; şahıdır bedbahtların!
Sureten insan ama, hakikatte şeytandır!

Taklit iman çabucak, şüphelere yenilir!
Tahkiki olan ile gerçek İslam bilinir.
Böyle makbul inançlar, pazarlarda satılmaz!
O yalnızca kitaptan ve sünnetten alınır.

Halktan korkmaz inanan, yalnız haktan havf eder!
Hasım olsa tüm dünya; sanmayın geri gider!
Meydan okur âleme, pervasızca bir mümin,
İnayet-i Kahharla, cümlesini mahveder.

Bomba olup patlasa, dev küreler ard arda!
Ne kopar ödü onun, ne kalbi kalır darda!
Seyreder mevlasının, hayretle kudretini,
Der, dili hep; ”Maşallah” vücudu yansa harda.

Kul Rabbini bilmezse; mahlûkundan havf eder!
Sığınmaz mevlasına, gaf üstüne gaf eder!
Gökte görse yıldızı, yerde titrer korkudan(!)
Sanır onu başıboş, arza çarpar(!) zanneder.

Demek inse elzem din, yoksa huzur bulamaz!
Dünya, ahret bir münkir; asla mutlu olamaz!
Gülse yüzü zahiren, sakar yanar içinde,
Kalbinde harlar olan, elbet gerçek gülemez!

Cihat ŞAHİN
03.06.2010-İZMİR