Kainat Kitabını Okuyorum {makale}

KAİNAT KİTABINI OKU-YORUM---01.

Okumak değince aklıma kainat kitabını okumak geliyor. Oku oku bitmiyor. Okumaya ömür yetmez.

Güneşi, ayı ve yıldızları okuyorum. Samanyolunu, galaksileri ve uzay boşluğunu okuyorum.

Dünya üzerindeki dağları, taşları, dereleri ve ırmakları, seherde açan gülleri, ılgıt ılgıt esen yelleri okuyorum.

Kuşların cıvıltılarıyla yaprakların hışırtılarıyla, akan suların şırıltılarıyla meydana gelen musikiyi dinliyorum, huzur buluyorum.

Sonra dönüyorum İnsanı okuyorum, gözlerde ne manalar gizli. Siyah mavi yeşil olsa da ne çok gizemli hepsi.

Sözler ki sözler nice kalplere girer . İnsan ki insanın ne hasseleri var. Her olayda türlü türlü hisseleri var. Hangi birini anlatacaksan. Hangi birini okuyacaksın.

Kah seller gibi çoşar kah ateşlerde kavrulur. Bir bakarsın mutluluktan uçar, bir bakarsın kahrından yerlerde sürünür. Bazan kendini beğenir süzüm süzüm süzülür.

Kainatın küçülmüş halidir insan,
İnsanın büyütülmüş halidir kainat..
Oku..oku.. oku.. bitmez..

Kainatta görünen bütün sanatlar, Sanii ni hatırlatmalı insana.

Bir resim sergisinde nasıl ki ressamı tebrik ve takdir etmek gerekir.

Bir musiki resitalinde nasıl ki bestekarını tebrik ve takdir etmek gerekir.

Mükemmel üstü yaratılan bu kainatın yaratıcısını güzel sanatlarını tebrik taktir ve tahsin etmeden geçmek olur mu?... hiç yakışık alır mı?

Şevki Çiftçi 06 Nisan 2020