Kâinat Düzeni Şiiri - Nurettin Sevim

Başını kaldır da bir bak semaya.
Gökleri direksiz durduran vardır.
Gözünü çevir bak yıldıza, aya.
Evreni kusursuz bir kuran vardır.

Güneşi bir lamba, bir ateş yapıp,
Dünyayı ve ayı söndüren vardır.
Güneş ay ve dünya felekte kayıp,
Yörüngelerinde döndüren vardır.

Güneş ayı geçmez, gündüz de gece.
Güneşi her sabah doğduran vardır.
Gündüz çalışmadır, gece dinlence.
Zulmeti ışığa boğduran vardır.

Yerleri, gökleri yedi kat yapan.
Fezayı yıldızla dolduran vardır.
Yeri döşek gibi altına atan,
"Ol" deyip; her şeyi olduran vardır.