Kâinat döner Ben Dönerim Şiiri - Gıcık Adam

Sen seni çirkin zannederken,
Güzelliğin gölge olmuş, senin gözlerine
Güzel zanneden çirkin, güzellikten uzak
Soğuğu sıcakta arayan ben,
Sıcağı soğukta arayan sen
Belki de bu yüzden bulamıyordum seni!
Yüzleri birbirine bakan, gönülleri ayrı yönlere giden
Sen ve benim.
Ayrılık yönündeki kavuşma çabası
Ve bu çabadaki çabasızlık.
Sıcağa ulaşmak için soğukta gezerken
Divane akıl, korkar akıldan
Delilik gerek divaneye.
Acı çekenin acısı kadardır,
Acı çekmeyenin acıyı çekeni anlaması.
Ben küçücüktüm büyüdüm,
Sen gör diye...
Hani küçücükken büyük olmak zor iştir,
Sesim ince kalınlaştırdım,
Omuzumu yukarı kaldırdım,
Parmak uçlarında yürümek hani
Bana hep parmakların ve omuzların niye ağrır derler,
Bilmezler ki küçükken büyük görünmek ne zordur,
Bilmezler ki senin
Göz hizanda olmak ne zordur
Sen dev gibiydin benim küçük gözlerimin
Sınırlı çevresinde,
O sınırlardan taşan.
Durduk yere gülmek gerekirdi,
O kadar çok gülerdim ki bilmeden gülmeyi!
Sen gidince hep ağlardım,
Ağlamayı özlercesine,
Sanki ağlamaya ihanet eder gibi.
Ağlamaya vefa gözlerim,
Ben bilmem ki gülmeyi.
Kâinat döner, ben dönerim kainata gücü yetmeyen
Ben dönerim, kainat döner benimle benden uzak, bensiz.
Dönüşü sana olan
Yolun sonunda sen olan
Takıldım kainatın dönüşüne, sana ulaşmak dert
Sen sonda,
Sonun başında...
Sanadır geliş, kainatla beraber.
Zamana bakıyorum kaçarken,
O ise beni kovalarken...
Bir siyah bakış ile o bana dönük siyah bakış...
Siyahtan ve zamandan kaçan,
Belki aklım, belki aklımın düşmanı gönül
Senin tariflerinin, bendeki tarifsizliğinin
Sendeki tarifidir, tarifsizliğin tarifi
Tarifler sana muhtaç...
Yaprakların ölme zamanı,
Sonbaharda üşüyen,
Üşürken ısıtan,
Isıtırken üşüyen...
Hisset ey aklım gönlümü,
Kaybolmuş gönlümü bulma
Senden kopmuş gönül,
Kendisinden kopmak için kaybolmuş...
~Mahmut Tepret~