Kâinat Aşk Meyi İçti Bu Gece

Sevda rebâbında yumdum gözümü
Notayı koşturup yorduran da kim
Fesleğen kokuyla üfler sözümü
Mânâ kitabını gördüren de kim

Şairin ilhamı aşk mı göz nurum
Yaşanır, ne tebliğ ister ne yorum
İp ucunu alan kalbedir sorum
Tığıyla,göynümü ördüren de kim

Nûr sağnaklarına saçılsın göynüm
Himmet kâsesinden içilsin göynüm
Tâ Firdevs göğüne açılsın göynüm
Rahmetiyle beni sardıran da kim

Bu hasretlik hayra âlâmet değil
Kur'ân'ın önüne ver başı eğil
Gönlü şahlandıran bu nasıl meyil
Nefsi dürtüleri vurduran da kim

Hayy... diye başlayıp hârda yanan ben
Oy... diye başlayıp yârda kanan ben
Duy...diye başlayıp Bir'de yunan ben
Nimet sofrasına girdiren de kim

Kâinat âşk meyi içti bu gece
Huzur veren ney'i seçti bu gece
Harmanlı emeği biçti bu gece
Kevser pınarına vardıran da kim

Kırdım zincirimi maksûda vardım
Aşk ile feyz alan sineme sardım
Kehkeşanda, bahtı beyaz âyârdım
İpek seccâdemde durduran da kim