Kahya Şiiri - Tekin Bekar

Şimdi kapı çalsa, "çocukluğum" gelse,
İçeri girse de, bir daha hiç gitmese,
Onsuz geçen, koca ömrü ya!. Bilmese,
Kapıyı, ardına kadar açık bırak kahya..!

Koy salonun ortasına, renkli misketleri,
Süsle durma düşlerimde ki, bisikletleri,
Sildim bak kırışıklıkları, tüm gerçekleri,
Düşlerimi, ardına kadar açık bırak kahya..!

Bak, nasıl da gülüyor, nasıl da mutluyum,
Kim demiş koşmaz ha!. Utansın bastonum,
Ah!. Çocukluğum, sana nasıl mahçubum,
Gülüşlerimi, ardına kadar açık bırak kahya..!

Git, beni yanlız bırak benle, çok özlemişim,
Meğer hep bir köşeye, o çocuğu gizlemişim,
Yuh be!. adam olmaya manasız değer yüklemişim,
Manayı, ardına kadar açık bırak kahya..!

Artık gidiyorum, beni almaya gelmiş hazırım,
Beyhude geçen ömrüme, kızar acırım,
Çocuk kal çocuk, varsa zerre kadar hatırım,
Keyfimin kahyasını, ardına kadar açık bırak kahya..!