Kahverengi şarap Şiiri - Miraç Yılmaz

Uzayıp gidiyordu koridor
çok hızlı
tutamıyordum bir türlü yelesinden
İki bardak şarap içmiştim sadece
Kahverengiydi ve yer yerinde durmuyordu
Tutunacak hiç bir şeyim yoktu
Ellerin filan değmiyordu umruma
Ölmek zordu muhtemelen korkuyordum
Sadece iki bardak ve kahverengi
dudaklarım el pençe
Ve divanda yatmak hayali kurmak titriyorken
Kurmak saati bir daha hiç çalamayacağı
boynu bükük soğuk bir saate