Kahverengi Gözlerin Şiiri - Saliha Öcal

Kahve köpüğü,misk anber kokulu gözlerin.
Çeşit çeşit hükmediyor türlerin.
Şekerli,orta,sade,az şekerli hallerin.
Köpüğüyle beraber aldığın bir yudum.
Kırk yıl dillerden akar durur övgün.

Ceylandan mı,Karacadan mı fincanın büyüklüğü.
Hangi ağaçtan aldın bu kahvenin tonunu.
Leziz tadı,cennetteki Kevser Şarabına borçlu.
Asırlardır varsın hep var olacaksın kahve boncuklu.
Badem şekli teknede kıvranır narince sağlı sollu.

Ak göller üstünde parıldar her yerlere.
Yağmur yağınca üzerine ışığını korur bize.
Çiftlerle örülü etrafı,herkes giremez içeriye.
Uzaktan bakarsın manzaraya ahh çekersin yüreğe.
Ressam nasıl nakş etmiş şaheser müzeye.

Topladım tek tek avucumun içine.
Kavurdum taneleri büyük bir emekle.
Çektim seni sineye ince ince elekle.
Kısık ateşle koydum yüreğime,piştin deminle.
Köpürdün taştın ruhumun derinlerine.

Kahve kokulu gözlerin vurdu beni derinden.
Taze pişmiş kokusu yayılıyor her yerden.
Farz bana,hergün almalıyım kendi enerjisinden.
Ağrır başım,dolanıp dururum fark yok sersemlerden.
Uzak durma benden,gayri uzak duramam senden.

04.03.2025 Van/Edremit.