Kahvenin telvesimi, Yoksa falımı? ? ?

Ağır olan fincanın dibindeki telve miydi yoksa falı mıydı bilmiyorum...
Ama ne olursa olsun hiç unutmuyordum saklambaç oynadığım çocukların isimlerini.
Ve ellerini... Beni sobelemeye hazır.

Saat kaçtı bilmiyorum, uyanmıştım uykudan. Saate bakmayada lüzum görmemiştim zaten. Zaten güneşte yoktu.
Akşam mıydı yoksa sabahın son karanlığı mıydı bilmiyorum, uyanmıştım işte bir vakit.
Ve bir bardak suyla temizlerken ciğerlerimi, beynimin en nikotinsiz kısmına sızan adını çıkarmaya çalışıyordum sessizce ve senden habersiz.
Ve ilk kez duyuyordum sokağıma girdiğini belli eden bekçinin düdüğünü... Bana inatla ^^bana bak^^ diyen saatimin beş olduğunu görüyordum sonra.
Ciğerlerimi temizleyip beynimin en nikotinsiz tarafına sızan adını çıkarmama rağmen, hala ayıklıyamıyordum, akşam mıydı yoksa sabahın son karanlığı mıydı, bilmiyorum.
Sonra ansızın toprağın kokusunu alıyordum. Gökten yağacak olan ve hiç şikayet etmeden altında ıslanacağım suyun yağmasına işaretti bu. Sonra toprakla döllenmesiydi suyun. Rengi kaçacak olsa da ayakkabılarımın, rengini umursamadan ayakkabımın üzerinde olacaktı ve paçalarımda, toprağın suyla döllenmiş hali.. Yani çamur hali, yani insanın çamurdan hali, yani insanın gerçek özü...
Herşey alışılagelmiş masallardaki gibiydi. Fırından taze bir ekmek, ekşimiş bir kaçtane zeytin, gıramını tartmaya bile lüzum görülmemiş kurumuş suyu çekilmiş beyaz peynir, bir bardak çay, ve bir demet taze çiçek yanında... Menekşemi Papatyamı bilmiyorum... Artık günü kurtarmak yetiyordu..
Kapımın önünden geçen simitçinin, bozacının sesini duyuyordum. Bir de merdiven boşluklarında hayatı evcilik oynayarak öğrenmeye çalışan kızlı erkekli çocukların seslerini...
Hayat, alt tarafı bir kahve fincanının falından mı ibaretti yoksa anlaşılmaya çalışılan falın ta kendisi miydi bilmiyorum... Ama yalanda olsa her falda olduğu gibi benim falımda da bana murat getirecek bir at, haber getirecek bir güvercin vardı... Yalanda olsa...

Ağır olan fincanın dibindeki telve miydi yoksa falı mıydı bilmiyorum...
Ama ne olursa olsun, hiç unutmuyordum saklambaç oynadığım çocukların isimlerini.
Ve ellerini.. Beni sobelemeye hazır.
01.08.2004