Pas tutmuş
Havasında,
Akıl sarhoş
Duvarlar loş
Boğulmuş
Kısık sesler
Zar sesine
İzmarit dumanında
Solumakta nefesler
Avucun içinde;
Akıl,
Kağıt,
ve ağıt
Masa başında
Kilitlenmiş şuur! ..
Avazın çıktığı kadar
Bağır...
Yankısı,
İnsan bedeninde kahır
Körlük ve sağırlık
Kahvehane;
Zamana,
mekana,
ve insana
Ağırlık...
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kahve ortamı, insan için en ağır, en loş ve en dayanılmaz bir ortam... Sigara dumanı, is, kağıt ve kalabalığa boğulan kısık sesler. Zamının nasıl kemirildiğini burada daha iyi anlamınız mümkün.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!