Maskesi kibir, asık bir surattı
Ağlamazdı hem, gözleri kuraktı
Merhamet ki; o gönle çok uzaktı
Ansızın gitti kahveci efendi
Demir sopa ile evlat döverdi
Uğursuz dili İle hep söverdi
Vermeyi bilmez, almayı severdi
Ansızın gitti kahveci efendi
Kahvesi acıydı hem tokat gibi
Hanesi günahkar birr uğrak gibii
Cümle kötülüğün ev sahibiydi
Ansızın gitti kahveci efendi...
Kayıt Tarihi : 4.3.2018 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!