Kahve Zamanı Şiiri - Hikmet Güzelkokar

De ki
Güneş doğarken kahveyi severim şekersiz

Diyeyim ki güneş batarken yudumlamayı sütle karıştırıp

De ki ara sıra çay kaşığını tutmayı severim
Öğlen vakti
Bir çınar gölgesinde
Dere suyunun çağıltısını dinlerken
Bardak sesini duyarak

Diyeyim ki yerden alırım
Elimden düşen tabağı
Bakarken parmak uçlarının dönüşüne
Ve içiyorum sanıp damla damla avuçlarıma dökülüşüne
Kahve gözlerinin
Kahveli gözlerinin
Bir seher vakti
Yüreğimde şafak söküşüne