Sizin evin salonu,
Ablana göre yüksek zemin evinizin salonu, birinci kat demez o pek, terslik olsun da…
Salonda taklitten rustik, sevimsiz bir vitrin.
Ne koyu ne açık kahve, canına yandığımın vitrininin rengi dahi aidiyetsiz.
Şöyle böyle beş yıl kadar önce o vitrinin rafında istifli fotoğraf albümlerini görüp, gizlice ve hızlıca karıştırmıştım.
Albümlerden birinde 70 model siyah-beyaz çocukluk fotoğrafların vardı.
Sen o sırada yedi adım çaprazımdaki odadaydın, çıkıp geleceksin diye kalbim ağzıma yapışmıştı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta