Kahve Gözlüm-2 Şiiri - Mehmet Cıngır

Kahve gözlerini sevdiğim dilber
Sen gözlerimde parlayan bir nursun
Kahve gözlüm, Lokman Hekim de gelse
Beynimden çıkarılamaz bir ursun.

Sevda gözlüm görünce seni gözüm
Olur yüzümde tatlı bir tebessüm
Göremediğim gün, bazen bir ölüm
Bazen gözümden akan bir pınarsın

Varlığında, dünya geniş mi dar mı
Sana gönül vermeye engel var mı
Yoksa içinde aşk,yürek yanar mı
Sen şu yüreğimde yanan bir nârsın.

Sensiz günlerim kabusa dönüşür
Kar yağar yüreğime,kalbim üşür
Yoksan, dalımda baykuşlar gülüşür
Kardelen çiçeğim iyi ki varsın.

Çok uzak olsa da bana cemalin
Değirmen taşı kafamda hayalin
Dokunmasa da yüreğime elin
Dört mevsim gönlümde açan baharsın.

Mehmet Hoca der,her gün incinirim
Adımla çağır,yoksa gücenirim
Günden güne ip gibi incelirim
Sen benim ince ince sevdiğim yârsın