Kahve Gözlü Şiiri - Ümit Tuna

Bir yar sevdim,
Gözleri kahve,
Nedir bu çektiğim çile,
Bir gün sever mi diye beklerim her saniye.

Önümden sessiz sakin geçer,
Yüzüme bakmadığı her saniye beni ölüme terk eder,
Yanına gitsem,
Konuşmak için bahane üretsem.

Kanmaz yalanlarıma,
Yüzüme bile bakmaz,
Kahve gözlü güzel aşktan anlamaz,
Bir defa olsun,
Yüzünde gülücükle merhaba demez.

Benim bu çilem hiç bitmez,
Kahve gözlü güzel aklımdan hiç çıkmaz,
Benim kalem tutan elim hiç uslanmaz,
Her aşk için şiir yazmaktan bıkmaz.

Kaç defa dedim ki kendi kendime,
Bu yazdıklarını git söyle sevdiğinin yüzüne,
Tam gaz veriyorum kendime,
Ezberliyorum diyeceğim her cümleyi.

Fakat yanına sokulup,
Parfümünün kokusunu aldıktan sonra,
Birden içten bir merhaba dersem sana,
Kafamdakilerin hepsi uçar gider o anda.

Bu duyguyla savaşmak zor olsa da,
Biz ne zorlukların üstesinden geldik zamanında,
Bunun da altından kalkarız Allah’ın izniyle,
Elbet karşılık verirsin,
Bu çaresiz delikanlıya,
Ezberlersin ismimi,
Çok geç olmadan,
Söyle bana sevdiğini,
Yoksa ölmemin vakti geldi,
Azrail başucumda uçuşan en son melekti! ...

ÇILGIN MUHASEBECİ