Kahve Bahane Şiiri - Şentürk Dursun

Elimde bir fincan, karşımda sevdam
Yüzünü seyrettim, kahve bahane
O nasıl bir bakış, o nasıl endam
Pozunu seyrettim, kahve bahane

Fincanı çevirdim falına baktım
Zülüften dökülen teline baktım
Konuştu pür dikkat diline baktım
Sözünü seyrettim, kahve bahane

Köpükleri taşıverdi cezveden
Aşk dilendim, fincandaki telveden
Medet umdum, bakıştaki cilveden
Tarzını seyrettim, kahve bahane

Can buldum kalpteki, atışlarından
Ressam ilham aldı, nakışlarından
Bir ümit bekledim, bakışlarından
Gözünü seyrettim, kahve bahane

Ferman kâr etmedi aşktaki güce
Anılarda kaldı yağmurlu gece
Bakışlar tarifsiz gözler bilmece
Özünü seyrettim, kahve bahane

Sohbet yarım kaldı, zaman yetmedi
Yılların özlemi, yine bitmedi
Dört gözle bekledim, elim tutmadı
Nazını seyrettim, kahve bahane

Ayrılık yaklaştı, bir matem çöktü
Kalem dile geldi, içimi döktü
Vedalaştık yine, bir gece vakti
Hüzünü seyrettim, kahve bahane

ŞENTÜRK DURSUN