Ve birbiri ardına söner tüm ışıklar.
Köşedeki bakkal da çektiği vakit kepenkleri,
Artık, kimseler kalmamıştır mahellede.
Ve sen sabaha kadar yanan bir ışıksındır,
Sakin mahallelinin gözünde.
Herkes çekildiği vakit yuvasına,
Sen de kendine çekilirsin.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta