Neden çabalıyorum ki kaybetmemek için.
Nede olsa bir bardak suyun ardından,
Acımasızca terk edecek beni.
Sallanarak bir hamakta gece boyu
Güneşi beklemek dibi değil bu.
Martı gibi hissetmekte değil vapurda,
Kollarını kanat yapıp rüzgâra karşı, güvertenin en uçunda.
O, yazılmış damağımdaki kumsala…
Çaresiz, med-cezir gelecek sonunda,
Ve olmayacak artık tadı bir daha asla…
İnce belliydi, akmasın diye tutan tavşankanını,
Ve kırmızı şapkalıydı yeşil salamurası.
Vazgeçilmez olansa, ta kendisiydi,
Bana karşı duran yarı çıplak manzarası.
Kendi elleriyle hazırladığı, karşılıklı bir sabah kahvaltısı…
Neden çabalıyorum ki kaybetmemek için,
Nede olsa bir bardak suyun ardından,
Ardına bakmadan terk edecek beni…
Dudaklarımda ki dudaklarının izi gibi, tadın gibi, sen gibi…
Sonunda o da terk edecek ister istemez beni.
Çaresizim…
28.04.2008 (09:41)
İlhan SağKayıt Tarihi : 21.7.2008 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!