Övdüğüm doğduğum şirin Kâhta’dır,
Kalbi mermer zalim bilmez sevdayı…
Son veda teneşir denen tahtadır,
Mal çökmüş gözüne görmez vedayı…
Mevsimlik işçiler insanım benim,
Sebebe tüm öfkem isyanım benim,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
