Övdüğüm doğduğum şirin Kâhta’dır,
Kalbi mermer zalim bilmez sevdayı…
Son veda teneşir denen tahtadır,
Mal çökmüş gözüne görmez vedayı…
Mevsimlik işçiler insanım benim,
Sebebe tüm öfkem isyanım benim,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
