Türkün, gül tarlasında, has gül yetişir;
Kahrolsun, bu tarlaya, ayrık ekenler...
Kalemleri hep, saf îmânla bitişir ;
Kahrolsun, kızıl bataklığa çekenler...
Güyâ; akılları toplumun açında...
Taş kafa mermer beyin, fesat içinde...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta