Parlayıp yansa da bir yanım,
Karanlık yüzüme esir düşmüşüm.
Ayaz çalmış dilim!
Dondurmuşum, üşütmüşüm,
Dalında çiçekleri zamansız döktürtmüşüm! ? ...
Vay ben kör olayım!
Vaaay kahrolayım emi!
Meğerki özgecan bir yari küstürmüşüm! ? ...
Yaaa ne sorumsuz bir insanmışım ben! ?
Ne arlanmaz yüzsüzmüşüm!
Ben beni çekemezken,
Bir de aşk aşk diye tutturmuşum!
Ve hep;
Aşkın iki kişilik olduğunu unutmuşum...
23.01.2007 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 24.1.2007 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Türkyılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/kahrolayim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!