Kahrolası, O Sensin Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Bu akşam
Yoksun yine satırlarımda,
Yazmıyorum seni,
Kahretsin
Yazmıyorum.

Sildim hayallerimden,
Düşlerime gelme,
Esme kadın kokunla sevda harmanlarımda,
Savurmam,
Kaldırmam sevgi yabamı
Umma.

Bu akşam
İçmeyeceğim meyhanelerinde,
Gülme,
Yalvarma mühürlü kulaklarım duymaz,
Döner şimdi bir
‘Canımla’ diyorsun
Dönmem.

Yaşamımdan bir kesit yazıyorum ben sana, dinle;
Taparca sevdiğim bir kadın vardı uzaklarda,
Onu yazdığım dizelerde okurdum,
Geç bulduğum bir sevdanın başıydı,
Arandığım sonsuzluğunda.

Sevdasıyla yazdığım dizeler kaldı ellerimde,
Haykırdım, okudum ozanca, paylaştım;
Son şiirim var ya ne bileceksin,
Onunla sardım kalbimi,
O bende.

Eremediğim kerevetteki o,
Onu yazdım bak sana anla,
Yalanlarım olmadı hiç yazdıklarımda,
Kahrolası,
O kadın
Sendin.

Onu paylaşmadım asla kimseyle,
Kim bilir belki pişmanlığında, döndüğünde,
Ben belki gitmiş olurum sessizliğime,
Aç, oku, sayfamda,
Sen anlarsın.

16.Eylül.2008 21.25